از آسمان باران، از جان ما ایمان

آدم کوچک سردرگم،  در دستان تو، زیر لب هر روز: بیدک الخیر.

// عامل رو بدون هیورستیک رها کنی تو فضای حالت، یا فضا رو تموم می‌کنه یا زمان رو تلف.

،سیاه‌چاله

انگار که مرکز کهکشانم. بی‌شمار کلمه دورم می‌چرخند. توان ساخت کوچک‌ترین جمله‌ای ندارم.

// رها کردن نوشتن به نفع یادگیری چند مهارت، تریدآفی بود که پذیرفتم.