یه مصاحبه رو به شکل شگفت‌انگیزی خراب کردم و یه تیکه‌اش به این شکل بود: از بین این همه زبان که نوشتی کدوم رو دوست داری؟ 

گفتم اسکالا رو دوست دارم، جاوا بیشتر می‌زنم اما تو پایتون بهترم :)) حالا کاش فقط همین بود در ادامه گفتم اسکالا چون روند عادی ذهن نیست و همه باهش راحت نیستن و پایتون رو آدمای بیشتری می‌فهمن‌. این مقدمه رو هم باید می‌گفتم که روند جلسه به گونه‌ای پیش رفته بود که آدم مغروری هستم. اما این جوابی که دادم کاملا مربوط می‌شه به دغدغه‌ای که همیشه برای آموزش زبان داشتم، پایتون رو به آدم‌های ده تا سی ساله یاد دادم و می‌دیدم که لذت می‌برن اما جاوا یا اسکالا مردم رو اذیت می‌کرده همین. مابقی حرفا رو هم فقط نتیجه رو می‌گم نه مقدمه و خب طبیعیه برداشت‌های بعدی.

// خودم قبول دارم که در بعضی موارد مغرورم اما اون جلسه خیلی بد پیش رفت و رو اعصابمه.