تسبیح رو بند اول انگشت اشاره معلق بود و دونه‌ها رو بدون ذکری می‌چرخوندم؛ گویی بابا بودم، همون‌طور غرق.

// منتظر رحمت خدا می‌باش.

// دیمانسیون یکی نباشه تجمیع هم نمی‌شه.