من و آسمان
دوشنبه, ۲ بهمن ۱۳۹۱، ۰۷:۳۲ ب.ظ
تنهایی
شب های رصد؛
یک آسمان پر از
ستاره،
با هم بودن.
…
یک سیاره پر از
آدم،
تنها بودن…
نوشته شده توسط
ساخت وبلاگ
در
بلاگ
بیان
، رسانه متخصصان و اهل قلم
من و آسمان
خانه
درباره من
سرآغاز
کلمات کلیدی
پردازش تصویر
گروه کامپیوتر
سایت آبی
آزمایشگاه
پاییز
دانشگاه
حواس پرت
کتاب دزد
نوشتن
فیزیک
نجوم
بایگانی
ارديبهشت ۱۳۹۸
(۱)
دی ۱۳۹۷
(۱)
آذر ۱۳۹۷
(۷)
آبان ۱۳۹۷
(۵)
مهر ۱۳۹۷
(۲)
مرداد ۱۳۹۷
(۲)
تیر ۱۳۹۷
(۲)
اسفند ۱۳۹۶
(۱)
دی ۱۳۹۶
(۲)
آذر ۱۳۹۶
(۱)
مهر ۱۳۹۶
(۲)
خرداد ۱۳۹۶
(۱)
بهمن ۱۳۹۵
(۱)
مهر ۱۳۹۵
(۴)
شهریور ۱۳۹۵
(۲)
شهریور ۱۳۹۴
(۳)
مرداد ۱۳۹۴
(۱)
تیر ۱۳۹۴
(۲)
خرداد ۱۳۹۴
(۱)
دی ۱۳۹۳
(۱)
آذر ۱۳۹۳
(۶)
آبان ۱۳۹۳
(۴)
تیر ۱۳۹۲
(۱)
بهمن ۱۳۹۱
(۱۶)
آخرین مطالب
۹۸/۰۲/۱۱
بی حسرت از جهان نرود هیچ کس به در
۹۷/۱۰/۰۶
تسبیح
۹۷/۰۹/۲۹
هیولای درون
۹۷/۰۹/۲۸
Troublemaker
۹۷/۰۹/۲۷
بی‌خیال
۹۷/۰۹/۱۹
P for
۹۷/۰۹/۰۹
متا
۹۷/۰۹/۰۵
خلاف جریان
۹۷/۰۹/۰۵
تجربه
۹۷/۰۸/۱۸
فکرها
پیوندهای روزانه
اثرات مفید خاطره‌نویسی از نظر علمی اثبات شد
پیوندها
ریچارد استالمن
همیشه دوست داشتم به آدمای معروف لینک بدم:)
زیتون
از دیار حبیب
وبلاگ رسمی شرکت بیان
صندوق بیان
استادان علیه تقلب
مسابقات برنامه نویسی بیان
کلاس درس
یک فنجان ستاره
یاد گرفتم...
منجیق
تنهایی
دوشنبه, ۲ بهمن ۱۳۹۱، ۰۷:۳۲ ب.ظ
شب های رصد؛
یک آسمان پر از
ستاره،
با هم بودن.
…
یک سیاره پر از
آدم،
تنها بودن…
۰
۰
۹۱/۱۱/۰۲
